Osuszanie powietrza jest procesem polegającym na zmniejszeniu ilości pary wodnej zawartej w powietrzu poprzez zastosowanie odpowiednich metod.

Bezpośrednie usunięcie wilgoci z powietrza może nastąpić przez:
Obniżenie temperatury powietrza poniżej punktu rosy, co powoduje wykraplanie się wody, jest to tak zwana metoda kondensacyjna. Zjawisko to można zaobserwować np. po wyciągnięciu schłodzonego napoju z lodówki, kiedy w szybkim czasie opakowanie zaczyna pokrywać się rosą. Dzieje się tak dlatego, że temperatura powietrza będącego w bezpośredniej bliskości opakowania zaczyna spadać poniżej temperatury punktu rosy. Metoda ta stosowana jest w osuszaczach z układem chłodniczym.

Pochłanianie lub wiązanie pary wodnej przez substancje higroskopijne to metoda sorpcyjna. Jest ona powszechnie stosowana w postaci woreczków wypełnionych sorbentami w postaci kryształków lub kulek umieszczanych np. w obudowach komputerów, w opakowaniach produktów wrażliwych na wilgoć.

W praktyce stosuje się następujące metody osuszania powietrza:
ogrzewanie i wentylacja jest to najczęściej stosowana metoda, jednak jest ona mało skuteczna i nieekonomiczna,
osuszanie kondensacyjne polega na wykropleniu pary wodnej z powietrza, jest to metoda bardziej skuteczna i ekonomiczna od ogrzewania połączonego z wentylacją,
osuszanie sorpcyjne (adsorpcyjne i absorpcyjne) polega na usunięciu wody z powietrza poprzez pochłanianie, metoda ta jest najbardziej skuteczna.

W zależności od sposobu pracy rozróżnia się osuszanie:
w obiegu zamkniętym gdy nie zachodzi wymiana osuszanego powietrza z powietrzem zewnętrznym, np. osuszanie pomieszczeń osuszaczem kondensacyjnym
w obiegu otwartym gdy zachodzi częściowa lub całościowa wymiana objętości osuszanego powietrza z powietrzem zewnętrznym, stosowane głównie w systemach klimatyzacyjnych.

Ważne terminy:
Punkt rosy – jest to temperatura, przy której z powietrza o oznaczonej temperaturze wyjściowej i określonej wilgotności, następuje wytrącanie się kropel wody. W momencie gdy powietrze jest w 100% nasycone nie jest w stanie pochłaniać więcej wilgoci, a dalsze obniżenie temperatury spowoduje wykraplanie się wody na powierzchniach o temperaturze zbliżonej do tej, w jakiej następuje nasycenie 100%.
Kondensacja pary wodnej – jest to przejście pary wodnej zawartej w powietrzu ze stanu gazowego w ciekły (wykraplanie, skraplanie) lub stały (szronienie, resublimacja).
Substancja higroskopijna – może to być roztwór wodny chlorku wapnia i chlorku magnezu, roztwór chlorku litu, żel krzemionkowy (silikażel), chlorek potasowy, aktywowane aluminium, chlorek wapnia, sole chlorku litu i bromku litu.